آموزش فکر کردن به کودکان

فرایند رشد تفکر در کودکان ، چند هدف اصلی را دنبال می کند. از جمله :

1)خودباور شده و برای فعالیت های فکری خود ارزش قائل شوند.

2)از فعالیت های فکری لذت ببرند وآن را توسعه دهند.

3) قواعد منطقی و استلال کردن را بیاموزند.

4) قدرت تمیز و تشخیص خود را نسبت به افکار و عقاید گوناگون ، بالا ببرند و تسلیم بی چون و چرایعقاید و افکار دیگران، نشوند.

5) انتقاد پذیر بوده و نسبت به رد نظریات خود از طرف دیگران ، انعطاف پذیر و در برخورد با افکار وسلیقه هایدیگران صبور و بردبار باشند.

6) در ارتباطات اجتماعی ، اعتماد به نفس لازم را جهت ابراز عقیده و نظر داشته باشند.

7) از درک مسائل و مشکلات خود برخوردار بوده و از عهده حل یا توضیح آنها برآیند.

انواع تفکر


تفکر از دیدگاه های گوناگون قابل تقسیم و دسته بندی است. در دوران معاصر به تفکر خلاق و نقادبیشتر اهمیت می دهند.

تفکر خلاق : از مهمترین گونه اندیشه و نوع خلاق و زاینده آن است. انسان به کمک این ویژگی ، برای مسائل و مشکلات خود راه حل های جالب و تازه ای در طول تاریخ، یافته و به سمت آسان ساختن زندگی حرکت کرده است.کودک یا نوجوانی که از مهارت تفکر خلاق برخوردار است ، بهتر از دیگر هم سالان خود از عهده حل مسائل و مشکلات خود بر می آید و در نتیجه از اعتماد به نفس بالایی برخوردار است.

تفکر نقاد : این گونه تفکر نقش بسیار مهمی در پیشبرد انسان ها داشته است و به شیوه اندیشیدنی گفته می شود که معمولا در برابر راه حل های موجود را به چالش می کشد و نقاط ضعف و قوت آنها رامی نمایاند و برای مسائل مختلف زندگی ،راه حل های تازه ارائه می دهدو همین امر سبب تنوع وپیشرفت اندیشه بشر در طول تاریخ بوده است.ذهنیت همراه با تفکر نقاد ، هر چیزی را به راحتی رد یاقبول نمی کند ، بلکه ابتدا در باره آن موضوع ، پرسمان ها ی خود را طرح و برهان های خود را اقامه میکند.کودکان با تقویت این جنبه از تفکر ، از یک تقلید کورکورانه عبور کرده و به تصمیم های هوشیارانه می رسند. این کودکان قادر به ساختن دنیای تازه و متفاوت از گذشته خواهند بود.


راه های تقویت اندیشه ورزی در کودکان

2)انجام بازی های تقلیدی ، اجرای نمایشنامه و خواندن ترانه و حفظ اشعار کودکانه

3) تهیه و در اختیار گذاشتن انواع وسایل و روشهای نقاشی ، مجسمه سازی ، شمع سازی و ...

4) تشویق به شنیدن و درک موسیقی و تقویت مهارت شنوایی کودک.

5) گفتگو با کودک در باره احساسات او از چیزهایی که می بیند و می شنود ونیز ترغیب او به استفاده ازنقاشی یا سایر مهارتها برای بیان افکار و احساسات خود.

6) پرهیز از بی اعتنایی به پرسش ها و احساسات کودک ، لزوم تشویق و ترغیب او برای هم اندیشیجهت یافتن پاسخ ها. پرهیز از ارائه پیوسته پاسخ های آماده و سهل الوصول.

7) در امور شخصی ، به فرزندان حق انتخاب و اظهار نظر بدهیم . مثلا : در انتخاب رنگ لباس و نوعاسباب بازی و...

8) یک داستان را انتخاب و نیمه تمام بخوانیم . سپس از کودک بخواهیم که قصه را با ذوق خودش تکمیلکند.

9) در باره حوادث و شخصیت های داستان ها با کودک گفت و گو کنیم و پرسش های ساده و جالببپرسیم.

10)تخیلات و نقطه نظرات کودک را تمسخر و انکار نکنیم و یا نادیده نگیریم. سوالات عجیب و غریب اورا دست کم نگیریم و با بی اعتنایی برخورد نکنیم. متناسب با سن او ، بحث و گفتگو را توسعه بدهیم.

11) به جای دادن خوراک آماده ، با طرح پرسش هایی ، پرسش های وی را دنبال کنیم تا خود او نیز دریافتن پاسخ خود مشارکت کند.

12) از طرح پرسش هایی که پاسخ ساده بلی یا نه دارند ، حتی الامکان پرهیز کنیم. و از او بخواهیم کهبیشتر توضیح دهد و دلیل بیاورد. از او بخواهیم که در باره نقص و کاستی برخی از دلایل صحبت کند.

13) از سن هفت سالگی کم کم در باره مسائل انتزاعی و پیچیده تر با صحبت کنیم.

14) خلاقیت ها و نوآوری های آنها را در بازی ها یا در انجام کارها وتکالیف مورد توجه قرار داده و آنها راتشویق کنیم.

15) گاهی برای تشویق یا ترغیب آنها در موضوعات مورد علاقه کودک ، مسابقه برگزار کرده و پیشرفتشان را بسنجیم و پاداش بدهیم.

-16 از تحمیل سلیقه ها و نقطه نظرات خود جدا بپرهیزیم و علائق و سلایق او را بها بدهیم ؛ حتی اگرچیزی نباشد که ما انتظار داریم.

-17 قبل از هر چیز سعی کنیم خودمان والدین خوب ، خردورز ، اهل مطالعه و منطقی باشیم. چرا که والدین اولین ومهمترین الگوی کودکان خود هستند